Ik ga je vertellen over de aarde en de zwaartekracht en hoe deze wereld een gemanifesteerde expressie werd dankzij de kern en het principe van zwaartekracht dat door alles waaruit dit hele universum/sterrenstelsel bestaat, tot één gemanifesteerde vorm vloeit.
De Atlantiërs waren een redelijk massief ras, ze hadden massa, ze waren het meest uitgebreide ras dat bestond in,.. het totale bestaan in die tijd. Uiteraard was Anu nieuwsgierig en hij vroeg hen hoe dat kwam. Ze zeiden dat ze niet dood gingen. Ze waren in staat om zich te manifesteren als verschillende uitdrukkingen van zichzelf, die je kon waarnemen als kindexpressie van de Atlantiërs.
Anu vroeg: “Doen jullie dit met bewuste gewaarwording?”. En de Atlantiërs zeiden: “Ja, we hebben ontdekt dat we feitelijk in staat zijn onszelf te ontwerpen en in dat ontwerp worden we verschillende expressies. We zijn verschillend, maar we zijn toch dezelfde en één.” Dus het Atlantische ras zelf begreep éénheid en gelijkheid redelijk goed, ook al vermenigvuldigden ze zichzelf. Het was niet echt vermenigvuldigen, maar ze ontwierpen kindexpressies van zichzelf die opgroeiden tot verschillende expressies. En Anu was er natuurlijk nieuwsgierig naar en wilde weten hoe dit precies werkte.
Gedurende een lange periode verbleef Anu bij de Atlantiërs en kwam te weten hoe hun creatieve vermogen werkte. Door de tijd heen, als je het tijd wil noemen, werd de aarde steeds massiever als vaste materie. Maar er deed zich iets interessants voor. De Atlantiërs zelf werden geen vaste materie. De Annunaki, die bepaalde dingen manifesteerden, werden ook geen vaste materie, behalve het goud natuurlijk.
Toen begon het land zich te manifesteren en van daaruit begon de aarde zich eigelijk te ontwikkelen, als je het zo wilt benoemen. Wanneer alles zich meer en meer vanuit het midden (van de aarde) begon te manifesteren, begon alles zich te manifesteren. Maar alleen datgene dat van deze planeet was. Dus niet de wezens zelf, toch was er “zwaartekracht”. De Atlantiërs dachten na over de situatie. Hoe de Atlantiërs zich manifesteerden, als je het zo wil noemen, was als het ware door het water, door klank/geluid. Ze maakten gebruik van water als klankbeweging om zichzelf te manifesteren, met andere woorden, ze waren van water, van geluid. Dus het was voor hen betrekkelijk eenvoudig om zich hier op aarde te manifesteren, omdat hun expressie van water die van geluid is.
Nu maak ik sprongen in de tijd om uit te leggen hoe alles zich begon te manifesteren, zoals planten en bomen, daarop kom ik zodadelijk. Dinosaurussen bestonden echt en ook zoiets als de evolutie van de mensheid, maar niet als een evolutionair proces. De mensheid werd op een specifieke manier ontwikkeld en als het niet werkte, werden ze verwijderd. Dan werd de mensheid op een andere manier gemaakt en dat werkte ook niet en werden weer verwijderd. Het was helemaal geen evolutieproces. Evolutie begon,….hoe zat het ook al weer…..Ik kom er nog op terug. Laat ik verder gaan.
Dus Anu merkte op dat alles zich begon te manifesteren en vroeg zich af wat hier in aan de hand is. En de Atlantiërs legden exact uit wat ze deden, want ze wisten precies wat ze gingen doen en ze wisten exact waarom ze alles manifesteerden. De Atlantiërs konden niet bevatten waarom zijzelf niet manifesteerden. Ze wilden hier erg graag manifesteren samen met hun expressie, die deze planeet is. En dan kwam Anu met een idee. Hij zei het volgende:”Als ik naar dit goud kijk, is dit goud zich samen met deze Aarde aan het manifesteren. Ik maak gebruik van componenten van deze Aarde-planeet,”… het heette toen nog niet Aarde, het was….ik kom nog terug op de naam…Ik kom nog wel op de naam.
Dus, goud is zich echt aan het manifesteren, maar wat betekend dat? Als we datgene gebruiken dat van deze planeet is, zijn we misschien in staat om iets te ontwerpen dat voor ons manifesteert, zodat wij hier ook kunnen manifesteren. De Atlantiërs vonden dat wel een goed idee. En met dat voorstel,… Anu en de Atlantiërs wilden beiden graag manifesteren. Anu zei:” Luister hier eens naar. Als Ik dit voor jullie ontwerp, mag ik hier dan ook manifesteren?” De Alantiërs dachten na en opnieuw zeiden ze:”Nee, dit is onze planeet. We danken je voor je inbreng en assistentie, maar toch nee, dit is onze planeet. Jij bent jouw ras en wij zijn dat van ons, we hebben onze afspraak, jij hebt je goud. Wat heb je nog meer nodig?” en toen kwam hij ermee voor de draad en zei:”Ik wil eindeloos blijven bestaan.” Ze zeiden:”Dat is onmogelijk.” Hij zei:” Nee, ik zal jullie laten zien dat het mogelijk is.” En de Atlantiërs zeiden:” Ok, we zullen met jou een afspraak maken. Als jij datgene manifesteert, dat toelaat ons op deze gemanifesteerde planeet tot in het oneindige in stand te houden, mag jij vormen manifesteren die in staat zijn om hier goud voor jou te delven.”
Het volgende moment dook er een probleem op. Op het moment dat het goud zich manifesteerde en de Annunaki waren nog interdimensionaal hadden ze een specifiek probleem om het goud op te halen.
Ok, dit is Jack en ik leg jullie zodadelijk uit hoe dat gebeurde.
Vertaling: Iris